قدس آنلاین: انسان موجودی ابدی است و عمری بی‌نهایت دارد؛ از این رو خیر و منفعتش باید به بلندای ابدیت او باشد. اگر بپذیریم دنیا تنها گذرگاهی برای زندگی جاودان آخرت است، خواهیم دانست بهره‌ای که انسان می‌تواند از این مزرعه یا از این بازار برای سرای دیگر ببرد، سرعت در خیرات است. به این ترتیب، بهترین خیر و سعادت انسان، هر آنچه است که سعادت ابدی او را فراهم کند. اکنون که در ماه مبارک رجب قرار داریم، انتخاب راه خیر برایمان سهل‌تر و قابل دسترس‌تر شده است، همچنان که در دعای مشهور این ماه می‌خوانیم ای آنکه در هر خیری امید به او دارم «یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ»؛ اما شاید سؤال شود که اوج خیر در چیست؟
برای پاسخ به این سؤال ابتدا دربارۀ واژه «خَیر» بدانیم. «خَیر» اسم تفضیل و مخفف «أَخْیر» است؛ پس وقتی گفته می‌شود «هو خَیْر لک»، یعنی آن چیز برای تو بهتر و زیبنده‌تر است. جمع آن، «أخیار» و ضدّش، «شرّ» و «أشرار» است. از منظر آموزه‌های دینی، هر کار مثبتی که در دنیا صورت بگیرد، مصداق کار خیر است.
حال در بین تمام این مسائل خیر، این آیه جلوه‌ای دیگر دارد: «بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنین» (هود86) یعنی بقیةالله برای شما بهتر است اگر مؤمن (به او) باشید؛ همان عبارتی که لقب امام عصر عجل الله تعالی فرجه محسوب می‌شود. امام باقر علیه‌السلام ذیل این آیه از قرآن فرمود «أَوَّلُ مَا یَنْطِقُ بِهِ هَذِهِ الْآیَةُ بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ثُمَّ یَقُولُ أَنَا بَقِیَّةُ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَ خَلِیفَتُهُ وَ حُجَّتُهُ عَلَیْکُم». اول چیزی که قائم (عجل الله تعالی فرجه) می‌گوید، همین آیه است. بعد در ادامه فرمود هر مسلمانی اینگونه به او سلام می‌دهد «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا بَقِیَّةَ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ». (کمال الدین و تمام النعمة، ج1، ص331)
پر واضح است که بر اساس اعتقاد مسلمانان، آنکه عدل خداوند را در عالم گسترده می‌کند و ظلم و جور را بر می‌چیند و به اذن‌الله بهشتی به پهنه عالم ایجاد می‌کند تا انسان‌ها در نهایت عافیت، امنیت و شادی همراه با ارزاقی از جنس بهشت، مراحل رشد تا دستیابی به سعادت ابدی را طی کنند، منجی بشریت است؛ هرچند سایر ادیان اعتقاد به وجود چنین منجی‌ای دارند و در انتظار اویند و از طرفی سعی دارند مصداق آن را بر خواستۀ خود تأویل و تفسیر کنند، اما از نظر آخرین دین الهی یعنی دین مبین اسلام و نیز آموزه‌های معصومین علیهمالسلام، آن وجود مقدس، امام عصر عجل الله تعالی فرجه است.
با این توضیحات، در اوج خیرهایی که در فراز «یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ»، از خداوند امید آن را داریم، ظهور امام عصر (عج) است که اوست سرچشمۀ تمام خیرات و در واقع خیرات از مجرای آن وجود مقدس بر عالم و آدم جاری می‌شود؛ همچنان که در ادعیه می‌خوانیم «بِبَقَائِهِ بَقِیَتِ الدُّنْیَا وَ بِیُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَی وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّمَاءُ وَ بِهِ یَمْلَأُ اللَّهُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا بَعْدَ مَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْرا». یعنی به برکت بقای او، دنیا باقی‌ست و به یمن وجود او خلایق روزی داده می‌شوند و با وجود اوست که زمین و آسمان پابرجایند و به واسطۀ اوست که خداوند زمین را از قسط و عدل پر می‌کند، همچنان که از ظلم و جور پر شده است.
منبع: تسنیم
انتهای‌پیام/
نظر شما